ویسکوزیته و خواص نگهداری آب اترهای سلولزی

اتر سلولزی اغلب یک جزء ضروری در ملات های مخلوط خشک است. زیرا یک عامل مهم حفظ آب با خواص نگهداری آب عالی است. این خاصیت حفظ آب می تواند از تبخیر پیش از موعد یا جذب آب در ملات مرطوب جلوگیری کند، زمان کارکرد ملات مرطوب را طولانی کند، سیمان را به طور کامل هیدراته کند و در نتیجه در نهایت از خواص مکانیکی ملات اطمینان حاصل کند. به ویژه برای ساخت ملات های نازک (مانند ملات گچ کاری) و ملات ها در بسترهای بسیار جاذب (مانند بلوک های بتنی هوادهی)، دمای بالا و شرایط خشک مفید است.

خاصیت حفظ آب سلولز به شدت به ویسکوزیته آن مرتبط است. هرچه ویسکوزیته اتر سلولز بیشتر باشد، عملکرد احتباس آب بهتر است. ویسکوزیته یک پارامتر مهم عملکرد MC است. در حال حاضر سازندگان مختلف MC از روش ها و ابزارهای مختلفی برای تست ویسکوزیته MC استفاده می کنند و روش های اصلی عبارتند از Haake Rotovisko، Hoppler، Ubbelohde و Brookfield. برای یک محصول، نتایج ویسکوزیته اندازه‌گیری شده با روش‌های مختلف بسیار متفاوت است، و حتی برخی به‌طور نمایی متفاوت هستند. بنابراین، هنگام مقایسه ویسکوزیته، مهم است که این کار را بین همان روش‌های آزمایش، از جمله دما، روتور و غیره انجام دهیم.

به طور کلی، هر چه ویسکوزیته بالاتر باشد، اثر حفظ آب بهتر است. با این حال، هر چه ویسکوزیته بیشتر باشد، وزن مولکولی MC بیشتر و حلالیت آن کاهش می‌یابد که بر مقاومت و عملکرد ساخت ملات تأثیر منفی می‌گذارد. هر چه ویسکوزیته بیشتر باشد، اثر ضخیم شدن روی ملات آشکارتر می شود. هرچه ویسکوزیته بالاتر باشد، ملات مرطوب چسبنده تر خواهد بود، چه در ساخت و ساز، همانطور که توسط اسکراپر چسبنده و چسبندگی زیاد به زیرلایه نشان داده شده است. با این حال، کمک زیادی به افزایش مقاومت ساختاری خود ملات مرطوب نمی کند. هنگامی که هر دو ساخت و ساز، آن را نشان می دهد که عملکرد ضد افتادگی آشکار نیست. در مقابل، برخی از اترهای متیل سلولز با ویسکوزیته کم تا متوسط ​​اما اصلاح شده عملکرد عالی در بهبود استحکام ساختاری ملات مرطوب دارند.