خواص ضخیم کنندگی اترهای سلولزی

اترهای سلولزی ویسکوزیته بسیار خوبی به ملات مرطوب می دهند، قابلیت اتصال ملات مرطوب به بستر را به میزان قابل توجهی افزایش می دهند و مقاومت در برابر افتادگی ملات را بهبود می بخشند و به طور گسترده در ملات گچ کاری، ملات اتصال آجر و سیستم های عایق خارجی استفاده می شوند. اثر ضخیم شدن اتر سلولزی همچنین می تواند توانایی ضد پراکندگی و همگنی مواد تازه مخلوط شده را افزایش دهد، از لایه برداری مواد، جداسازی و ترشح آب جلوگیری کند و می تواند در بتن الیافی، بتن زیر آب و بتن خود تراکم استفاده شود.

اثر ضخیم شدن اترهای سلولز بر روی مواد سیمانی ناشی از ویسکوزیته محلول اتر سلولز است. در شرایط یکسان، هرچه ویسکوزیته اتر سلولزی بیشتر باشد، ویسکوزیته ماده سیمانی اصلاح شده بهتر است، اما اگر ویسکوزیته بیش از حد بالا باشد، سیالیت و کارایی مواد را تحت تأثیر قرار می دهد (مثلاً چاقوهای گچ چسبنده). ملات های خود تراز و بتن خود تراکم که به سیالیت بالا نیاز دارند، به ویسکوزیته پایین اترهای سلولزی نیاز دارند. علاوه بر این، اثر غلیظ شدن اترهای سلولزی باعث افزایش نیاز آبی مواد سیمانی و افزایش بازده ملات می شود.

ویسکوزیته محلول های اتر سلولز به عوامل زیر بستگی دارد: وزن مولکولی اتر سلولز، غلظت، دما، سرعت برش و روش آزمایش. در شرایط یکسان، هر چه وزن مولکولی اتر سلولز بیشتر باشد، ویسکوزیته محلول بالاتر است. هرچه غلظت بالاتر باشد، ویسکوزیته محلول بالاتر است، در استفاده باید توجه شود تا از دوز بیش از حد جلوگیری شود و بر خواص کاری ملات و بتن تأثیر بگذارد. ویسکوزیته محلول اتر سلولز با افزایش دما کاهش می یابد و هر چه غلظت بالاتر باشد، تأثیر دما بیشتر می شود. محلول اتر سلولز معمولاً یک سیال شبه پلاستیک است، با ماهیت نازک شدن برشی، آزمایش بیشتر هر چه سرعت برش آزمایش بیشتر باشد، ویسکوزیته کوچکتر است، بنابراین انسجام ملات تحت تأثیر نیروهای خارجی کاهش می یابد. که برای ساخت خراش دادن ملات مساعد است، به طوری که ملات می تواند همزمان کارایی و انسجام خوبی داشته باشد. از آنجایی که محلول اتر سلولز یک مایع غیر نیوتنی است، روش‌های تست ویسکوزیته، ابزار دقیق یا محیط آزمایش، نتایج آزمایش محلول اتر سلولز ممکن است بسیار متفاوت باشد.