هیدروکسی پروپیل متیل سلولز به عنوان عامل جداکننده، محصولات به دست آمده دارای ذرات ساختار یافته و سست، چگالی ظاهری مناسب و عملکرد پردازش عالی هستند. با این حال، استفاده از هیدروکسی پروپیل متیل سلولز به تنهایی میتواند به تغییرناپذیری خوب رزین کمک کند. عملکرد کلی رزین ضعیف است. استفاده ترکیبی از هیدروکسی پروپیل متیل سلولز و چندین درجه الکلزدایی مختلف از پلی وینیل الکل میتواند عملکرد محصولات را بهتر، کنترل کیفیت را آسانتر و در عین حال هزینه را کاهش دهد. عامل پراکندهساز عامل اصلی تأثیرگذار بر شکل ذرات رزین پلی وینیل کلراید است. هرچه کشش سطحی محلول آبی عوامل پراکندهساز عمومی و کشش سطحی با مونومر وینیل کلراید کمتر باشد، قطرات VCM میتوانند ریزتر پراکنده شوند. و بنابراین قطر ذرات رزین PVC کوچکتر خواهد بود. هرچه توانایی محافظتی عامل پراکندهساز قویتر باشد، ذرات رزین PVC به هم نزدیکتر و تخلخل کوچکتر خواهد بود. و ادغام بین دانهای نیز دشوارتر است، بنابراین تشکیل رزینها آسان است.

برای مثال، در سیستم پراکندگی ترکیبی PVA و HPC، هرچه درجه الکلزدایی PVA بالاتر باشد، کشش سطحی محلول آبی بیشتر و قابلیت محافظت قویتر خواهد بود، در حالی که غلظت مشخصی از هیدروکسی پروپیل متیل سلولز اثر پراکندگی خوبی دارد. بنابراین، استفاده از PVA با درجه الکلزدایی بالا به عنوان عامل اولیه
عامل پراکنده کننده و ترکیب کننده
مقدار مشخصی هیدروکسی پروپیل متیل سلولز
به عنوان عامل پخش کننده برای پلیمریزاسیون سوسپانسیونی، تهیه رزین PVC که بتواند الزامات مورفولوژی ذرات را برآورده کند، آسانتر است. به عنوان مثال، در سیستم پخش ترکیبی PVA و HPC، هرچه درجه الکلزدایی PVA بالاتر باشد، کشش سطحی محلول آبی بیشتر و قابلیت محافظت قویتر خواهد بود، در حالی که غلظت مشخصی از هیدروکسی پروپیل متیل سلولز اثر پخش کنندگی خوبی دارد.
زمان ارسال: ۱۷ مارس ۲۰۲۲