اترهای سلولزی پلیمرهای مصنوعی هستند که از سلولز طبیعی ساخته شده و از نظر شیمیایی اصلاح شده‌اند. اترهای سلولزی مشتقی از سلولز طبیعی هستند. برخلاف پلیمرهای مصنوعی، تولید اترهای سلولزی بر اساس سلولز، اساسی‌ترین ماده، یک ترکیب پلیمری طبیعی، انجام می‌شود. به دلیل ویژگی ساختار سلولز طبیعی، خود سلولز توانایی واکنش با عوامل اتری را ندارد. با این حال، پس از تصفیه با حل‌کننده‌ها، پیوندهای هیدروژنی قوی بین و درون زنجیره‌های مولکولی از بین می‌روند و فعالیت گروه هیدروکسیل در سلولز قلیایی با توانایی واکنش آزاد می‌شود و پس از واکنش عامل اتری، یک گروه OH به یک گروه OR تبدیل می‌شود تا اتر سلولزی به دست آید.
اترهای سلولزی اثر حباب‌زایی آشکاری بر روی مواد سیمانی تازه مخلوط شده دارند. اترهای سلولزی دارای گروه‌های آبدوست (هیدروکسیل، اتر) و آبگریز (متیل، حلقه گلوکز) هستند و سورفکتانت‌هایی با فعالیت سطحی هستند و بنابراین اثر حباب‌زایی دارند. اثر حباب‌زایی اترهای سلولزی باعث ایجاد اثر «گلوله» می‌شود که می‌تواند عملکرد کاری مواد تازه را بهبود بخشد، مانند افزایش پلاستیسیته و صافی ملات در حین کار، که برای پخش ملات مفید است. همچنین باعث بهبود بازده ملات و کاهش هزینه تولید ملات می‌شود. با این حال، تخلخل ماده سخت شده را افزایش داده و مقاومت و مدول الاستیک آن و غیره را کاهش می‌دهد. خواص مکانیکی.
به عنوان یک سورفکتانت، سلولز اتر همچنین اثر مرطوب‌کنندگی یا روان‌کنندگی بر روی ذرات سیمان دارد که همراه با اثر حباب‌زایی آن، سیالیت مواد سیمانی را افزایش می‌دهد، اما اثر غلیظ‌کنندگی آن، سیالیت را کاهش می‌دهد و اثر سلولز اتر بر سیالیت مواد سیمانی ترکیبی از اثرات نرم‌کنندگی و غلیظ‌کنندگی است. به طور کلی، وقتی مقدار سلولز اتر بسیار کم باشد، عمدتاً اثر نرم‌کنندگی یا کاهش آب را نشان می‌دهد. وقتی مقدار زیاد باشد، اثر غلیظ‌کنندگی سلولز اتر به سرعت افزایش می‌یابد و اثر حباب‌زایی آن تمایل به اشباع شدن دارد، بنابراین اثر غلیظ‌کنندگی را نشان می‌دهد یا نیاز به آب را افزایش می‌دهد.
زمان ارسال: 24 آوریل 2022